Artur Tabor – fotografia
Artur Tabor – fotografia
(25 czerwca – 4 września 2011)
Artur Tabor (1968 – 2010)
Jeden z najwybitniejszych polskich fotografów przyrody. Urodził sie w Radomiu w 1968 r. Ukończył Akademię Podlaską w Siedlcach. Od młodości był zafascynowany twórczością Włodzimierza Puchalskiego, który był dla niego niedościgłym wzorem.
Fotografia przyrodnicza była wielką pasją jego życia. Przez wiele lat współpracował z czasopismami o tematyce przyrodniczej w Polsce, takimi jak m.in. Zwierzaki, Echa Leśne, Głos Lasu, Brać Łowiecka, Łowiec Polski, National Geographic, oraz agencjami zachodnimi, m.in. z BBC (Natural Picture Library).
Specjalizował się w fotografowaniu i filmowaniu zwierząt w ich naturalnym środowisku, szczególnie ptaków. Na podglądaniu przyrody spędzał kilka miesięcy w roku budując specjalne ukrycia w koronach drzew, wśród wodnych szuwarów lub wkopując się w ziemię – jak sam mówił bawił się w indian będąc dorosłym.
Od 1998 roku zajmował sie realizacją filmów o tematyce przyrodniczej. W 2001 zrealizował film „Podlaski Przełom Bugu”, który w 2002 roku zdobył I nagrodę na ogólnopolskim przeglądzie filmów o tematyce ekologicznej w przysieku koło Torunia. W kolejnych latach powstały filmy przyrodnicze: „Nadbużański Park Krajobrazowy”, „Góry Stołowe”, „Dolina Krasnej”, „W obronie rzeki”. W 2005 ukończył dwa kolejne filmy „W krainie Jodły, Buka i Tarpana” oraz „Małopolski Przełom Wisły”. Był członkiem Związku Polskich Fotografów Przyrody, laureatem wielu nagród, m.in. Ludomira Benedyktowicza w dziedzinie artystycznej, Grand Prix w konkursie fotograficznym „Łowca Polskiego” im. Włodzimierza Puchalskiego oraz nagrody w Konkursie Polskiej Fotografii Prasowej.
Jego prace można było podziwiać na wielu zbiorowych i indywidualnych wystaw fotograficznych. W 2002 roku wystawa indywidualna Artura pt. „Te co skaczą i latają” zdobyła I nagrodę przyznaną przez jury fotografików na Międzynarodowym Festiwalu Mikrosfera w Białowieży.
Był autorem wspaniałych albumów fotograficznych „Bug. Nadbużańskie Podlasie”, „Z Bliska i z Daleka. Piła i Okolice”, „Katmandu – Szkice” oraz „Królestwo Dzikich Gęsi” (wspólny projekt z Przemysławem Szymońskim),, „Bug-pejzaż nostalgiczny”, „Wisła-królowa rzek”.
Jego najwybitniejszym dziełem był album „Sowy Polski”, do którego zbierał materiał ponad 8 lat. O skali fotograficznej trudności tego projektu świadczy fakt, że większość sów to ptaki prowadzące nocny tryb życia i dlatego ich fotografowanie wymaga oprócz wielkich umiejętności również wyjątkowego zaangażowania i pracowitości. Książka nawiązuje do słynnych albumów Włodzimierza Puchalskiego i oprócz zdjęć zawiera dużo informacji poświęconych każdemu gatunkowi oraz opisy przygód, jakie spotkały Artura podczas pracy nad albumem. Książka stała się bestsellerem na naszym rynku i cały jej nakład rozszedł się błyskawicznie.
Wszyscy, którzy mieli okazję poznać go osobiście podkreślają jego pogodę ducha, i entuzjazm. Ze swadą opowiadał o swojej pasji, o przygodach, o ukochanym Bugu. Wraz z Tomaszem Kłosowskim popularyzował polską przyrodę w dokumentalnym cyklu TVP „Dzika Polska”.
Artur Tabor zginął tragicznie 2 lipca 2010 roku podczas wyprawy do Mongolii.
W uznaniu zasług Senat Rzeczypospolitej Polskiej odznaczył pośmiertnie Artura Tabora medalem „Dobro Rzeczypospolitej Najwyższym Prawem”. Medal przekazał rodzinie senator Stanisław Gorczyca.
Fotografie: Artur Tabor
Reprodukcje: Jarosław Domański, Piotr Stańko, Tadeusz Żaczek
Licencja: „Kruk”, Jolanta Tabor
