„Ogrody pamięci”
„Ogrody pamięci”.
Krystyna Dyrda-Kortyka – tkanina artystyczna i papier.
Wystawa czynna od 18 maja do 1 września 2013.
Krystyna Dyrda-Kortyka
Urodziła się w 1943 roku w Radlinie. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (obecnie ASP), na Wydziale Architektury Wnętrz. Dyplom uzyskała w 1970 roku, w pracowni prof. Władysława Wincze. Zajmuje się tkaniną artystyczną unikatową, papierem ręcznie czerpanym, filcem, aranżacją wnętrz. Od 1976 roku należy do wrocławskiej grupy 10xTAK. W latach 1996 -2004 prowadziła zajęcia z malarstwa w prywatnej szkole projektowania plastycznego ABRYS we Wrocławiu. Od 2005 roku prowadzi zajęcia z tkaniny unikatowej w Akademii Sztuki Trzeciego Wieku, działającej pod patronatem ASP we Wrocławiu. W latach 2006-2011 pełniła funkcję dyrektora placówki. Zdobyła liczne nagrody i wyróżnienia (m.in. w 2000 r. wyróżnienie na IX Biennale Sztuki Sakralnej w Gorzowie Wielkopolskim za tkaninę „Znak”). Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki w 1988 i 1998 roku. Brała udział w 20 wystawach indywidualnych i ponad 120 wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą (m.in. w Niemczech, Francji i Włoszech). Prace artystki znajdują się w zbiorach prywatnych i muzealnych (Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Muzeum Tkactwa Dolnośląskiego w Kamiennej Górze, Muzeum Okręgowe w Gorzowie Wielkopolskim). Artystka posługując się naturalnymi materiałami, jak: len, juta, trawa, wiklina, sznurek, papier tworzy oryginalne kompozycje reliefowe oraz formy przestrzenne. Inspiracjami sięga od emocji do natury.
Zofia Gebhard, historyk sztuki, poetka, o twórczości artystki pisze:
„Ogród – a wiedza o tym jest archetypiczna – to miejsce objawień. To ich od dawna, od początku, od pierwszych tkanin po ostatnie obiekty, dotyczą kompozycje Krystyny, które przez znak, kolor, materię mówią o tym, co stanowi o krwiobiegu natury, o tym, w co jesteśmy wpisani i o tym, co jest wpisane w nas: transgresja: przekraczanie. Krystyna przekracza najpierw granice materialności i niematerialności, potem – granice profanum, które jest ciałem, materią sztuki i sacrum, które jest jej sztuki powietrzem, światłem i kolorem. W takiej kolejności. Jej twórczość bowiem dotyczy – dotyka tych obszarów, które znajdują się na granicy światów – zmysłowego i duchowego.”
(Z. Gebhard, W ogrodach. O twórczości Krystyny Dyrdy-Kortyki, „Format” 2012, nr 1, s. 33-35)
